Gerald Hugh Tyrwhitt-Wilson, 14th Baron Berners (18 September 1883 – 19 April 1950), ook Gerald Tyrwhitt genoemd, was een Brits componist, romanschrijver, schilder en estheet. Hij ging door het leven als Lord Berners.
Opgroeien deed hij op het statige Engelse landgoed Apley Hall, waar zijn moeder en grootmoeder  voor zijn opvoeding verantwoordelijk waren (zijn vader, een marineofficier, was de meeste tijd afwezig). Zijn grootmoeder was extreem religieus en zelfvoldaan, zijn moeder negeerde zijn muzikale interesses en richtte zich voornamelijk op de ontwikkeling van zijn mannelijkheid, hetgeen hij als zeer onnatuurlijk ondervond.

Reeds op jonge leeftijd vertoonde hij zonderling gedrag. Toen hij hoorde dat je een hond kon leren zwemmen door hem in het water te gooien, besloot hij om de hond van zijn moeder uit een raam te gooien teneinde hem te leren vliegen. De hond bleef ongedeerd, hijzelf kreeg een pak slaag.

Na het beramen van diverse ongepaste aanslagen werd de jonge Gerald (9 jaar oud) naar een kostschool gestuurd, waar hij zijn eigen homosexualiteit ontdekte.
Zijn verdere opleiding volgde hij aan het gerenommeerde Eton College, waarover hij later berichtte dat men er meer aandacht besteedde aan karaktervorming dan aan het vergaren van kennis.

Behalve een talentvol muzikant, was Berners een vakkundig artiest en schrijver.
In de jaren 20 en 30 was hij alomtegenwoordig in Britse literaire kringen en figureert hij in talloze boeken en biografieën uit die tijd. Hij stond bekend om zijn exentriciteit. Hij verfde duiven in felle kleuren, hij hield een giraffe als huisdier en liet een paard binnenshuis model staan. Zijn Rolls Royce herbergde een clavichord toetsenbord onder zitting van een van de stoelen; nabij zijn huis liet hij een 30-meter hoge toren bouwen waar op een bord bij de ingang van het trappenhuis stond: 'Leden van het publiek die zelfmoord willen plegen vanaf deze toren, doen dit op eigen risico'. Gedurende zijn hele leven leed Lord Berners aan depressies. Deze namen in heftigheid toe nadat hij, na een verblijf van zes jaar in Rome (1939-45), terugkeerde naar Engeland en moest vaststellen dat zijn populariteit sterk was afgenomen.

Hij stierf in 1950 en liet zijn bezittingen na aan zijn partner Robert ("Boy") Heber Percy, die hem 37 jaar overleefde.
Op Berners grafsteen staat geschreven:
"Here lies Lord Berners
One of the learners
His great love of learning
May earn him a burning
But, Praise the Lord!
He seldom was bored".

(Hier ligt Lord Berners, een eeuwige leerling; door zijn grote liefde voor het leren zou hij wel eens kunnen branden [in de hel]. Echter, lof zij de Heer! Hij verveelde zich zelden.) Door zijn exentrieke levenshouding en vanwege de vreemde titels van veel van zijn werken, wordt Lord Berners veelal in verband gebracht met het Dadaïsme. De Ebony Band heeft dan ook in zijn programma "Dada, toen en nu" in 1997 een aantal van zijn werken uitgevoerd.
Zijn muzikale nalatenschap bevat pianostukken en liederen, maar ook filmscores en balletmuziek. Het ballet 'The Triumph of Neptune' (1926) schreef hij in opdracht van Diaghilev voor het beroemde 'Ballets Russes'.



Door zijn exentrieke levenshouding en vanwege de vreemde titels van veel van zijn werken, wordt Lord Berners veelal in verband gebracht met het Dadaïsme. De Ebony Band heeft dan ook in zijn programma "Dada, toen en nu" in 1997 een aantal van zijn werken uitgevoerd.