Rodolfo (Rudolph) Holzmann (* 27. November 1910 in Breslau; † 3. April 1992 in Lima) was een Duits-Peruaans componist, muziekpedagoog en musicoloog.
Na een niet voltooide studie medicijnen, verhuisde hij in 1931 naar Berlijn waar hij compositielessenen nam bij Vladimir Vogel. Ook studeerde hij orkestdirectie (bij Robert Robitschek) en piano (bij Winfried Wolf).
Nog geen twee jaar later kwam Hitler aan de macht hetgeen voor Holzmann betekende dat hij zijn nog maar nauwelijks begonnen Berlijnse carrière moest afbreken. Hij zocht zijn toevlucht in Parijs.
In 1934 werd zijn compositie Suite a tre temi tijdens het ISCM Festival 1934 in Florence uitgevoerd. De volgende jaren zwierf Holzmann door West-Europa, studeerde in London, filmmuziek bij de Duitse emigrant Karel Rathaus in Parijs, hobo in Zürich en orkestdirectie in Straatsburg bij Hermann Scherchen, die hem ertoe aanspoorde een compositie in te sturen voor de Brusselse Henri-le-Boeuf Prijs. De jury van deze prijsvraag, waarvan naast Scherchen ook Honegger en Roussel deel uit maakten, onderscheidde Holzmanns Septuor, dat vervolgens in Brussel (onder Scherchen) zijn première beleefde.

In 1938 aanvaardde Holzmann een aanstelling als hoboleraar in Lima (Peru) aan de 'Academia Nacional de Música Alcedo' (het voormalige 'Conservatorio Nacional') en als violist in het nieuw opgerichte 'Orquesta Sinfónica Nacional'. Ook wijdde hij zich (tot zijn dood) intensief aan de studie en publicatie van de Peruaanse volksmuziek.
In 1945 werd Holzmann benoemd tot compositieleraar aan het conservatorium.
Zijn laatste levensjaren sleet Holzmann in Huánuco, waar hij als koorleider en Professor und Directeurr van de 'Escuela Regional de Música' "Daniel Alomía Robles" werkte.

W.H.