Aarre Merikanto (Helsinki, 29 juni 1893 - Helsinki, 29 september 1958) was een Fins componist, geboren als zoon van Liisa Häyrynen en de bekende romantische componist, professor Oskar Merikanto.
Hij verbracht zijn jeugd in Vilppula. In 1919 trad hij in het huwelijk met Meri Grönmark.
Merikanto wordt tegenwoordig beschouwd als een cetrale figuur in het moderne Finse muziekleven (tezamen met Väinö Raitio en Ernest Pingoud) en verschillende van zijn werken, met name de opera Jufa, hebben pas na zijn dood veel aandacht gekregen.
Als professor van de Sibelius Academie (1951-1958), heeft Merikanto verschillende jonge Finse componisten opgeleid, waaronder Einojuhani Rautavaara, Usko Meriläinen, Aulis Sallinen en Paavo Heininen.
Merikanto studeerde zelf in Helsinki (1911), in Leipzig bij Max Reger (1912-1914) en in Moskou bij Sergei Vasilenko (1916-1917). Zijn compositiestijl was verankerd in de Finse romantiek, maar in de jaren twintig ontwikkelde hij een persoonlijke, atonale, maar geenszins dodecafonische stijl, die niettemin door het Finse publiek en de critici met weinig waardering werd ontvangen. Zijn opera Jufa werd zelfs nooit tijdens zijn leven uitgevoerd. In Duitsland werd zijn Konzert voor 9 instrumenten wél goed ontvangen: het won een prijs bij een compositiewedstrijd, uitgeschreven door de uitgeverij Schott & Söhne.
Teleurgesteld over de geringe appreciatie van zijn werk, keerde hij in de loop van de jaren dertig terug naar een gematigdere stijl, gebaseerd op het neo-classicisme. Ook vernietigde of veranderde hij verschillende van zijn vroegere werken. Sommige daarvan werden later gereconstrueerd door zijn leerling Paavo Heininen.
In 1957 werd bij Merikanto longkanker vastgesteld. Hij overleed daaraan het volgende jaar.
Zijn zoon Ukri is beeldhouwer.