Erich Schmid (1 januari 1907, Balsthal/CH - 7 december 2000, Zürich) studeerde compositie, piano en orkestdirectie aan het 'Hoch Konservatorium' in Frankfurt (1927-1930). Aldaar ontmoette hij voor het eerst Arnold Schönberg. De grote meester was naar Frankfurt gekomen om de voorbereidingen voor de première van zijn opera Von heute auf morgen bij te wonen. Tijdens de twee weken dat hij aldaar verbleef, bezocht hij (de tweede helft) van een kamermuziekavond waar enkele van zijn werken werden uitgevoerd. Vóór de pauze stond o.a. een Vioolsonatine van Erich Schmid op het programma. Tijdens de nazit werd Schönberg, die dit stuk dus niet had gehoord, met veel moeite van de ping-pongtafel weggelokt om het alsnog te beluisteren. Het beviel hem zó goed, dat hij Schmid als leerling naar Berlijn uitnodigde, waar hij  van 13 november 1930 tot mei 1931 deel uitmaakte van Schönbergs 'Meisterklasse'.
In 1933 besloot Schmid naar Zwitserland terug te keren na een politiek incident rondom een door hem gedirigeerd concert (met o.a. eigen werk) in Frankfurt.
Aan componeren kwam hij steeds minder toe, zijn dirigentenloopbaan nam hem volledig in beslag en bracht hem o.a. chef-dirigentschappen bij het gerenommeerde 'Tonhalle Orchester' van Zürch en het 'Radio-Orchester Beromünster'.
Ook in het buitenland trad Schmid veelvuldig op. Hij had een vaste verbintenis met de orkesten van de BBC, alwaar hij o.a. de Britse première van Schönbergs Jakobsleiter dirigeerde.

WH