Aleksey Semyonovich Zhivotov (1904 – 1964), soms ook als Givotov gespeld, werd geboren in Kazan en studeerde aan het Conservatorium van Leningrad bij een van de grote figuren van het Russische muziekleven, Vladimir Scherbachev (1887-1952).
Aanvankelijk schreef Zhivotov in een avontuurlijke, moderne stijl (Suite voor orkest / Frammenti, beide geschreven in 1928), maar werd vanaf 1929 monddood gemaakt door het verstikkende, levensbedreigende regime van Stalin. Op het 16de partijcongres werd moderne, avontuurlijke muziek in de ban gedaan en kamermuziek als 'elitair' bestempeld. Vanaf dat moment mochten componisten alleen zogenaamde 'sociaal realistische' muziek schrijven, muziek die in dienst stond van het volk en de staat. Om te overleven waren zij gedwongen hun stijl drastisch aan te passen of te verhuizen zij naar verre oorden, waar zij zich in de luwte van het openbare, politieke leven bezighielden met muziekonderwijs of studies over regionale volksmuziek.
Zhivotov bekleedde verschillende bestuursfuncties naast het schrijven van patriottische liederen, koorwerken en toneelmuziek in een, noodgedwongen, aangepaste stijl. Tijdens de belegering van Leningrad door de nazis (1941/42) bleef hij in de stad en werd voor zijn betoonde moed onderscheiden met een staatsmedaille.
Zhivotov overleed in Leningrad.