Miroslav Ponc - Pět polydynamických skladeb op.3

In zijn 5 Polydynamische Stukken toont Ponc zijn interesse voor mathematische berekeningen in muziek.
Ieder deeltje is gebaseerd op veranderingen in horizontale en verticale combinaties van eenzelfde serie noten.
Hij gebruikt daarbij een zeer uitgebreid scala aan dynamische tekens, tot aan het Lisztiaanse 'estinto' (nauwelijks hoorbaar) toe.
Ieder instrument heeft zijn eigen, onafhankelijke dynamiek.