Luister sept./oct. 2017

Waardering: 10

Het is opnieuw gelukt bij Werner Herbers en zijn musici - ditmaal niet de Ebony Band maar het Ebony Quartet. Hun nieuwste aanwinst bevat muziek die soms ooit wel gehoord zal zgn, maar nooit is opgenomen.
Op Hauer na, die altijd in Wenen is gebleven, hebben alle componisten
(midden-)Europese wortels en ztln ze op de vlucht voor de nazi's naar Amerika uitgeweken, waar iemand als Louis Gruenberg zeker zijn sporen in het muziekleven heeft nagelaten. Toch zijn ze grotendeels vergeten, wat in elke periode van de muziekgeschiedenis voorkomt.
Wel kenden ze ook hun beroemd gebleven tijdgenoten; Otto Jokl was bevriend met Alban Berg en Gruenberg met Arnold Schönberg. Aan alle muziek hoor je haar ontstaanstijd af: van tussen de wereldoorlogen, met alle kenmerken van Europees modernisme.
Het is allemaal zonder meer goede muziek, niet alleen Erich ltor Kahns fragment van een strijkkwartet, maar ook het Tweede Strijkkwartet van Jokl of de lndiscretions van Gruenberg, die een wat lichtere toon laten horen. Een grote verrassing is het melodrama van Süsskind, op een ronduit politieke tekst die door koordirigent Daniel Reuss met perfect gevoelvoor melodrama wordt voorgedragen, vaak behoorlijk intens. Stüsskinds mooie liederen zijn een aanwinst voor het repertoire voor strijkkwartet en zangstem en ook Hauers Fünf Stucke (echt een titel voor die periode) verrassen evenzeer. Hauer heeft altijd geroepen dat hij de ware uitvinder van het twaalftoonsysteem was, maar ook hier verschilt dat in uitwerking volkomen van wat Schönberg ermee deed.
Deze Hauer en Schönbergs Serenade zijn overigens allebei in 1924 in Donaueschingen uitgevoerd.
Unheard staat vol muziek die gelukkig niet langer ongehoord zal blijven.

Paul Herruer