Hanns Eisler (1898-1962 ), een van de markantste en veelzijdigste figuren van het Duitse muziekleven van zijn tijd, groeide op in Wenen en studeerde bij Arnold Schönberg, tot wiens begaafdste leerlingen hij werd gerekend (ook door Schönberg zelf). In 1924 kreeg hij de kunstprijs van de stad Wenen (in de jury zat onder anderen Richard Strauss) Van jongs af aan verkeerde Eisler in kringen van de progressieve jeugdbeweging en dirigeerde hij arbeiderskoren. In 1924 verhuisde hij naar Berlijn en sloot zich aan bij de communistische partij. Hier zette hij zich in met het schrijven voor arbeiderskoren en artikelen over de relatie muziek en maatschappij. Deze activiteiten leiden tot een breuk met Schönberg. Eisler bleef zijn leermeester als componist waarderen, maar had kritiek op hem vanwege zijn politieke onnozelheid en zijn conservatieve, burgerlijke instelling. Toen zijn positie in 1933 onhoudbaar werd besloot hij na een bezoek aan Wenen niet meer naar Duitsland terug te keren.Hij zwierf door Europa en belande vervolgens in Amerika. Een moeilijke tijd stond hem hier te wachten die tien jaar later zou eindigen met zijn uitwijzing als 'Top Red Composer'. Hij keerde naar Europa terug, ging allereerst naar zijn geboortestad Wenen, maar werd daar met grote argwaan ontvangen. Uiteindelijk vestigde hij zich in Oost-Berlijn.

Uitvoerenden:
Ebony Band
Werner Herbers, muzikale leiding
Lieuwe Visser, bas (Amsterdam)

Programma:

Hanns Eisler	Vierzehn Arten den Regen zu beschreiben (1941)
(1898-1962)	Palmström op. 5 (1924)
	Zuchthaus-Kantate op. 63 (1937)
	Ohne Kapitalisten geht es besser (1957)
	Stempellied (1931)
	Blue Parodie (1956)
	Sputnik (1957)
Hanns Walter Süskind	Rechenschaft über uns 9 (1933)
(1913-1980)
Hanns Eisler	Septett nr. 2 (1947)

 

Uitgevoerd:
Concertgebouw, Amsterdam, 24 januari 1998
Vredenburg, Utrecht, 24 maart 1998
Muziekcentrum, 'sHertogenbosch, 25 oktober 1998
(Tempo der Zeit ipv Süsskind)